Nadat in augustus 1942 Mozes David Meiboom als eerst was afgevoerd naar kamp Ruinen en via Westerbork naar Auschwitz was gedeporteerd, waar hij op 30 september 1942 werd vermoord, was het afwachten wat de volgende maatregel zou zijn.

Van de 10 resterende joodse inwoners werden er in november 9 met een vrachtauto afgevoerd.(slechts Lena Goldsteen bleef voorlopig in Ruinen achter)

Aangekomen op donderdag 12 november 1942 in kamp Westerbork ,zouden de 9 Ruunders tot dinsdag 17 november in het doorgangskamp verblijven, alvorens per trein te worden vervoerd naar hun eindstation: Auschwitz. Letterlijk het einde van de (levens)reis. Op donderdag 19 november 1942 werden zij vermoord. Uitgaande van een reisduur van 2 dagen zijn de 9 vanuit de trein rechtstreeks naar de gaskamer geleid.

De medische verklaring voor Lena Goldsteen mocht  niet baten. Onverbiddelijk waren de Duitsers. Het maakte niet uit dat zij oud was. Dat zij doof was. Dat haar gezichtsvermogen te wensen overliet. Op 9 maart 1943 kwam zij in kamp Westerbork aan en op 17 maart 1943 werd zij naar Sobibor gebracht, op die dag samen met 963 anderen, waarvan slechts 1 persoon mocht overleven. Op 20 maart 1943 werd ook Olde Lene in Sobibor vermoord.

Nadat er met de joden was "afgerekend" werd er nogmaals afgerekend:

De aktes van overlijden van betreffende personen konden pas jaren na dato worden ingeschreven.

Mozes David Meiboom